Bir kravat boynumda. Ne zaman ayaklarımın altındaki sandalye, çekilecek diye ...

Bir kravat boynumda. Ne zaman ayaklarımın altındaki sandalye, çekilecek diye bekliyorum, ellerim arkadan bağlandığı için, giderken alkışlayamıyorum bu hayati, boynumu kırabilir bu ip, ama bil ki, gülümseyişime engel değil hiç bir kırılma, ki ben. Sen gittiğinde daha çok kırılmıştım, üstelik ayaklarımın altından kaymıştı zaten hayatım. / Ceyhun Yılmaz