Sabahattin Kudret Aksal Sözleri

Daha çok alıştığım yerleri severim ben. / Sabahattin Kudret Aksal

Herkesin bir akşamüstü, bir delicesine yalnız kalmak, yalnızlığında bir şeyler bulabilmek istediği saat vardır. / Sabahattin Kudret Aksal

Sanki dünyada bir şeyden tad almak için sırası savılması gereken başka bir tad vardı ki aşktı o da. / Sabahattin Kudret Aksal

Öyle bir dostluk ki nelerle karşılaşırsak karşılaşalım, kaybolmasın. / Sabahattin Kudret Aksal

Benim malzemem ne erzak, ne odun, ne kömür, aştım ben onları, yaşamımın dışına çıkardım. / Sabahattin Kudret Aksal

Uzun ve sessiz geceyi dinle. / Sabahattin Kudret Aksal

Yarın bugünün aynı, öbür gün de bugünün eşi olacak. Böylece de günler belirsiz bir zamana kadar sürüp gidecek. / Sabahattin Kudret Aksal

Yeryüzü eskiydi, çok eski, eskiliğiyle güzeldi o. / Sabahattin Kudret Aksal

En büyük yalnızlığını caddeleri dolduran kalabalıklar arasında duyduğunu söylüyordu ozan o şiirinde... / Sabahattin Kudret Aksal

Hep düşünürüz: Nasıl bir dünya bu? / Sabahattin Kudret Aksal

Herkes anladığını yapmalı bu yeryüzünde, anladığıyla sınırlı kalmalı. / Sabahattin Kudret Aksal

Gidiyorum, diyor. Nereye, diye soruyorum? Gidiyoruz işte, diyor. İyi ya diyorum. Düşünüyorum: Biliyor mu gitmenin bizde başlayıp bizde bittiğini? / Sabahattin Kudret Aksal

Yarın! Hep yarın! Sanki var gibi. / Sabahattin Kudret Aksal

Çocukluğumuzu unuttuğumuz, dünyaya çocuğun gözleriyle bakmayı küçümsediğimiz gün zenginliklerimizi de yitirmişiz. / Sabahattin Kudret Aksal

Hangi yüz bu, evde bıraktığı mı, yoksa sokağa çıkaracağı mı? / Sabahattin Kudret Aksal

Öyle insanlar vardır ki, adını bilelim bilmeyelim, konuşalım konuşmayalım, kafamızın bir köşeciğine yerleşir... / Sabahattin Kudret Aksal

Ne denli yalnız o: Hiç mi hiç beklentisi yok. / Sabahattin Kudret Aksal

Tuhaftır insanoğlu, çektiği eziyetlerin bile alışkanlığına çokluk bağlıdır. / Sabahattin Kudret Aksal

Bir duyguyu, o duygu kiminle başlamışsa o anlar ancak. / Sabahattin Kudret Aksal

Bazen de hayatın ayırdıklarını ölüm birleştiriyor. / Sabahattin Kudret Aksal

Ah bu gerçekleşmemiş istekler, niyetler ne zaman nasıl tepeceği belli olmayan bir ukde gibi siner insanın içine. / Sabahattin Kudret Aksal

Ne denli yalnız o: Hiç mi hiç beklentisi yok. / Sabahattin Kudret Aksal

Çocukluğumuzu unuttuğumuz, dünyaya çocuğun gözleriyle bakmayı küçümsediğimiz gün zenginliklerimizi de yitirmişiz. / Sabahattin Kudret Aksal

İnsan ona bakarken dünyada değil de, masalda yaşadığını sanıyordu. / Sabahattin Kudret Aksal

İnsanların benden uzaklaşırken alıp götürdükleri, yaklaşırken de getirmedikleri bir şey vardı ki adını bulabilmek için neler vermezdim. İçten içe seziyordum, oydu huzursuzluğumun nedeni... / Sabahattin Kudret Aksal

Nasıl olsa erişilecek bir mutluluğu geciktirmekte, tadına doyulmaz bir güzellik vardı. / Sabahattin Kudret Aksal

Yakın gölgesi yalnızlıktı, hep öyleydi. / Sabahattin Kudret Aksal

Düşüncelerim yüzümden anlaşılmasın diye geceleri hep karanlıkta düşünüyorum. / Sabahattin Kudret Aksal