Tuncay AKGÖL Sözleri

İnsanoğlu kapitalist düzende kendi halinden memnun köleler yaratmıştır. Hepimiz özgür birer köleyiz aslında / Tuncay AKGÖL

Kimse sırtına el vermez, insan kendi yükünü görmedikçe / Tuncay AKGÖL

Unutma; hayat sana ne kadarını sunarsa o kadar özgürsün. Hayatın kurallarını bırakıp, kendi kurallarını koyarsan özgürlüğe anca kavuşursun. / Tuncay AKGÖL

Bazen sen susarsın hayat konuşur. Sen başlarsın bazen konuşmaya, ama o susmaz, hem konuşup hem de yoluna devam eder. / Tuncay AKGÖL

İnsan en çokta ölümden korkar, neden korktuğunu kendisine bile söylemeye cesaret edemez. Gerçekte olan cennet ve cehennem korkusu değil. Yok olma korkusudur. / Tuncay AKGÖL

Delilik özgürlüktü, dahilikse sınırları belli olan bir hapishaneye benziyordu. / Tuncay AKGÖL

Kaygısız kişiler, bu dünyada insanları birer cehenneme razı ettiler. İyi insanlaraysa sadece tanrı ve cennet kaldı. / Tuncay AKGÖL

İnsanın acısı ne kadar demlenirse, acısı o kadar çok çıkar. Belli bir müddet sonra şeker de fayda etmez. / Tuncay AKGÖL

Kötüyü düzeltmek ölüyü düzeltmeye benzer. Gün gelir kötü uyanır, gün gelir ölü uyanır. / Tuncay AKGÖL

Vicdan insanın en büyük esaretidir. Vicdanını kaybeden esaretinden kurtulur. Ama tekrardan esaretine kavuşmak istese de, geride sadece boş bir beden bırakır. / Tuncay AKGÖL

Hayatı ne kadar anlamaya çalışırsan çalış, o hep anlamadığın bir yerlerdedir. / Tuncay AKGÖL

Tüm çiçeklere ve ağaçlara bahar gelir. Ama kış insanın yüreğine bir kere geldi mi gitmek bilmez. / Tuncay AKGÖL

Tanrıya ulaşmak için attığın her adım, kör bir adamın yolun karşısına geçmesi kadar zorluklarla doludur. / Tuncay AKGÖL

Kirli vicdanların mahremiyeti, suç üstü yakalanana kadardır. / Tuncay AKGÖL

Tanrının karar verdiği yollarda sadece tek gidiş vardır. / Tuncay AKGÖL

İnsan hayatın karşısında bir kere sustu mu? ömür boyu insanlar neden sustuğunu düşünür. Oysa o suskunluk insanlara karşı değil. Hayata olan bir tepkidir. / Tuncay AKGÖL

Dünya ne yazık ki artık; hasta olmuş beyinlerin ruhsuz kalplerinde yaşıyor. / Tuncay AKGÖL

Bir insanı tanımak için ona yakın durmak yetmez. Onu tanımak için, onun gibi düşünmelisin. / Tuncay AKGÖL

Bilgelikle, delilik arasında ince bir çizgi vardır. Çok zorlarsan deli olarak anılırsın. Altında kalırsan, zaten o sözleri yazamazsın. / Tuncay AKGÖL

Öfke yalancı bir bahara benzer. İnsana önce tatlı bir esinti gibi gelir. Ardından gelecek ayazsa onun felaketi olur. / Tuncay AKGÖL

Benim yalnızlığım sonradan olma bir yalnızlık. İnsanları tanıdıktan sonra / Tuncay AKGÖL

Susmak çok anlamlıdır. Özellikle sizi anlamayanlara karşı / Tuncay AKGÖL

Bir damla sevgi bin kuru tohumu yeşertirdi. Sevgisiz bir kalpse olanı kurutmaya yeterliydi. / Tuncay AKGÖL

Hayatın en mutlu anını yaşa, tıpkı ölümsüzler gibi, çünkü o anın ne zaman geleceğini asla bilemeyeceksin. / Tuncay AKGÖL

Hayatı anlamadığın sürece, tanrıyı asla anlayamazsın... / Tuncay AKGÖL

İyi hamal taşıyamayacağı yükün altına girmeyendir. / Tuncay AKGÖL

Hayattaki en büyük hata, yalnız olduğunu bilemeyecek kadar yalnız olmaktır. / Tuncay AKGÖL

Bazen, sen hayata ayak uydurursun. Bazen, hayat sana ayak uydurur. Ama asıl problem, hayata ayak uyduramamaktır. İşte o başladığı zaman, sele kapılan bir insan gibi olursun. / Tuncay AKGÖL

Kendi cehennemini yaratan yüreğim, bir daha asla cennetine kavuşamadı. Hep düz yolda koşuyorsan hayat sana avans vermiş demektir. / Tuncay AKGÖL

Yaşadığın yeri cennet yapamadığın sürece kaçtığın her yer cehennemdir. / Tuncay AKGÖL

Uçurumun kenarına bir insan geliyorsa, nedenlerini iyi araştırmalı. Yoksa arkasından iten çok olur. / Tuncay AKGÖL

Cebinden umudu çıkardı ve sigarasına sardı. Zamanla umudun da sigaranın da biteceğini bile bile. / Tuncay AKGÖL

Umudun olmadığı yerde umut ekmek, bir adamın hayalini pazarlamasına benzer. / Tuncay AKGÖL

Hayattaki en büyük hata yalnız olduğunu bilemeyecek kadar yalnız olmaktır. / Tuncay AKGÖL

Rüzgarla gelen fırtına, geleceğin en sağlam ağaçlarını oluşturur. / Tuncay AKGÖL

Sessiz yığınlardan korkacaksın, onlar her zaman azınlık gibi gözükse de, çoğunluğun sesidir. / Tuncay AKGÖL

Gerçekte sahip olduğunu sandığımız özgürlük, aslında hiç sahip olamadığımız özgürlüktür. / Tuncay AKGÖL

Üşüyordum faşist yüreklere baktıkça, bana yapacaklarından ötürü değil. İnsanlığa karşı yapacak olduklarından. / Tuncay AKGÖL

İyi kumarbaz; hayatta masadan ne zaman kalkacağını bilendir. Kötü kumarbazsa elindeki bütün şartları, bir hiç oluncaya kadar kullanandır. / Tuncay AKGÖL

Bazen sen susarsın hayat konuşur. Sen başlarsın bazen konuşmaya, ama o susmaz, hem konuşup hem de yoluna devam eder. / Tuncay AKGÖL

İnsan bedenindeki ve hayatındaki bütün devrimler önce bilgiyle başlar. / Tuncay AKGÖL

Her ruh içinde bir cehennem taşır. İnsan içindeki cehenneme düşmek istemiyorsa, her daim vicdanını temiz tutmak zorundadır. / Tuncay AKGÖL

Hep düz yolda koşuyorsan, hayat sana avans vermiş demektir. / Tuncay AKGÖL

İstersen demir ol, istersen tunç; zamansa usta bir demirci. En kralını adam eder. Biraz çekiç, biraz su. / Tuncay AKGÖL

Hayat şekerle tuza benzer. Hangisini yersen dozunu biraz kaçırdığında içini yakar. Hayat da öyledir; insan en çok neyi seviyorsa, insanın içini de o yakar. / Tuncay AKGÖL

İnsan ömrü bir kelebeğin ömrü kadar. Kelebeğin çiçekleri sevmesi kadar, insanların parayı ve çıkarlarını sevmesi, beni gerçekten çok şaşırtıyor. / Tuncay AKGÖL

Nereye gideceğini bilen insan, çıktığı yoldan korkmaz. Yoldan korkan insan nereye gideceğini bilmez. / Tuncay AKGÖL

Dünya artık ne yazıkki hasta olmuş beyinlerin, ruhsuz kalplerinde yaşıyor. / Tuncay AKGÖL

Hayat usta bir öğretmendir. Onu iyi dinlemelisin, yoksa kendini sınıfın dışında bulabilirsin. İnsan hayatındaki bütün devrimler önce bilgiyle başlar. / Tuncay AKGÖL

İnsan gözünden akan bir damla yaş, tanrının gözünde bir bomba kadar etkilidir. Bunu anlamayan bir insan içinse, duygu sömürüsünden öteye geçemez / Tuncay AKGÖL

İnsan ruhu aynaya benzer, ne verirse onu yansıtır. Çok kirletirse kendini göremez, temiz tutarsa diğer insanlar da ışığından faydalanır. / Tuncay AKGÖL

Sevgi görmemiş kalp, güneş görmemiş ağaç gibidir. / Tuncay AKGÖL

İnsan yüreğiyle değil de gözüyle seviyorsa sahte bir mutluluğu seviyordur. / Tuncay AKGÖL