Jose Mauro de Vasconcelos Sözleri

Sevginin ne olduğunu gerçekten keşfedeli beri, bütün sevdiklerimi sevgiye boğuyordum. / Jose Mauro de Vasconcelos

İnsanlar çocuklardan her şeyi kolaylıkla alırlar. / Jose Mauro de Vasconcelos

Ayağımıza bir parça çamur bulaşması, günün birinde toprak olacağımızı hatırlatır. / Jose Mauro de Vasconcelos

Çocuk yüreği herşeyi unutur ama affetmez. / Jose Mauro de Vasconcelos

Niçin böylesine kötü insanlar vardı?... Bunca kötülük yapmak gerekli miydi? / Jose Mauro de Vasconcelos

Bekleye bekleye umudum kırılmış gibiydi. / Jose Mauro de Vasconcelos

Çocuk yüreği unutur ama affetmez. / Jose Mauro de Vasconcelos

Şimdi hiçbir şey söylemiyorum, ama düşünüyorum! Büyüdüğümde sizi öldüreceğim bayım. / Jose Mauro de Vasconcelos

Zaten herkes her zaman her konuda haklı. / Jose Mauro de Vasconcelos

Üzgünsün diye, ağlaman gerekmiyor. / Jose Mauro de Vasconcelos

Masalın nerde bittiğini, hayatın nerde başladığını fark edemiyorum. Bazen suratıma garip bakıyorlar, o zaman uyanır gibi oluyorum. / Jose Mauro de Vasconcelos

Mutluluk bu olmalıydı; insanların birbirine ufak tefek ve hoş şeyler anlatması. / Jose Mauro de Vasconcelos

Tanrım! Neden hayat bazıları için bu kadar zor? / Jose Mauro de Vasconcelos

Uyuyalım. İnsan uyudu mu her şeyi unutur. / Jose Mauro de Vasconcelos

Bütün hayatım boyunca istediklerim, artık onlara sahip olamayacağım zaman karşıma çıkıyordu. / Jose Mauro de Vasconcelos

Ne kötülük yapmıştık? İnsanların birbirlerini sevmelerinde nasıl büyük bir günah olabilirdi? / Jose Mauro de Vasconcelos

İnsan şarkı söylemeden de şarkı söyleyebilir mi? / Jose Mauro de Vasconcelos

Kimseden hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına da uğramamış oluyorum. / Jose Mauro de Vasconcelos

Gittiğini görmemek için, gözlerimi sımsıkı yummuştum. Şimdi kalbim, tüm yapraklarını dökmüş bir ağaç gibi... / Jose Mauro de Vasconcelos

Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve birgün büsbütün ölecek. / Jose Mauro de Vasconcelos

Ne talihsiz bir yaşam, ne acı ve mutsuz! / Jose Mauro de Vasconcelos

Ayağımıza bir parça çamur bulaşması, günün birinde toprak olacağımızı hatırlatır. / Jose Mauro de Vasconcelos

Öyle kötüyüm ki, doğmamam gerekirdi. / Jose Mauro de Vasconcelos

Elini ver bana, bu insan bolluğunda kaybolabilirsin. / Jose Mauro de Vasconcelos

Elimden gelse seninle sekiz yüz elli bin kilometre hiç susmadan konuşurdum. / Jose Mauro de Vasconcelos

Güneşe bak, Zeze, gidip güneşi uyandıralım. / Jose Mauro de Vasconcelos

Unut, Zeze, bir işe yaramaz. Yavaş yavaş unutacaksın, unutacaksın, yeniden düşününce de her şey öylesine uzaklarda olacak ki artık hiç acı çekmeyeceksin. / Jose Mauro de Vasconcelos

Kimseden bir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına da uğramamış oluyorum... / Jose Mauro de Vasconcelos

Hepimiz büyüktük. Küçük küçük parçalarla, aynı hüzüntüden payını alan büyük ve hüzünlü kişiler. / Jose Mauro de Vasconcelos

Peki yavrum. Bir hafta boyunca geceleri de çalışıp o giyisiyi sana alacağım. / Jose Mauro de Vasconcelos

Seni yüreğimde canlandırarak öldürdüm. / Jose Mauro de Vasconcelos

Hısımlığı oluşturan yalnızca kan bağları değil, aynı zamanda yürek ve akıl bağlantıdır. / Jose Mauro de Vasconcelos

Kımıldamadan, saatler boyu duvara bakıyordum. Çevremde konuşulduğunu işitiyordum. Her şeyi anlıyor, ama karşılık vermek istemiyordum. Konuşmak istemiyordum. Göklere uçmaktan başka isteğim yoktu. / Jose Mauro de Vasconcelos

Hiç yaşama isteğim yok artık. İyileşirsem kötü bir çocuk olacağım. Anlamazsın sen. Artık uslu durmama değecek kimsem kalmadı. / Jose Mauro de Vasconcelos

Sevgisiz bir hayatın hiçbir anlamı yok. / Jose Mauro de Vasconcelos

Aklım başıma geldiğinde, belki biraz daha uslu olursam... / Jose Mauro de Vasconcelos

Gökyüzünün benim için ne anlama geldiğini anlayamazdı. / Jose Mauro de Vasconcelos

Bu küçücük kafada ne büyük bir hayal gücü. / Jose Mauro de Vasconcelos

Uslu uslu oturmak istiyorum. Kimseyle ilgilendiğim yok. / Jose Mauro de Vasconcelos

Tanrım! Hiç bu kadar sevgiye susamış bir küçük yürek görmedim... Ama biliyor musun, bana bu kadar bağlanman doğru değil. / Jose Mauro de Vasconcelos