Vedat Türkali Sözleri

Sadece okumaya yarıyorsa kitaptan iyi afyon yok! / Vedat Türkali

Düşündüğünü söylemeye korkmaya başladı mı kişi, düşünmekten de korkmaya başlar. / Vedat Türkali

En güzel dünya çocuklarla delilerin dünyası! Kural kaygısından arınmadıkça ortada olanı yineler durarsın. / Vedat Türkali

Düşündüğünü söylemekten korkmaya başladı mı kişi, Düşünmekten de korkmaya başlar. / Vedat Türkali

Yeryüzünde yalnız olmadığını bilmek, yok edilmeyen paylaşma güdüsüyle yakınlık duyduklarımıza çağrı çıkarmaktır roman yazmak. / Vedat Türkali

Tek bir günün sırası gelsin diye yaşam boyu bekliyoruz. / Vedat Türkali

Hep hüsran, hep hüsran... Hiç mutlu son göremeyecek miyiz? / Vedat Türkali

Bazen öyle diplomalı insanlar görüyorum ki, içimden bu kadar cehalet ancak eğitimle mümkündür. / Vedat Türkali

Böyleydi; içinde bir ağırlık duydu mu kendi adına kızardı en çok. Ne güzel adlar var dünyada. / Vedat Türkali

Biriyle konuşup bölüşmedin mi, en güzel anılar boynu bükük öksüz çocuklar gibi kalıyor. / Vedat Türkali

Çıraydım, tutuşturdun beni, ağulu bir solukta üfleyip söndürdün şimdi de; kara kara tütüyorum. / Vedat Türkali

Bir kadına böylesine bağlılıkla yaşanan güzellik devrimci için engelse, asıl devrimcilik korkup uzak durmak değil, gereğinde alnının akıyla geçebilmekti o sınavı. Böyle bir deneyimin eksikliğini aşma özverisi göstermiş biri, onu hiç tatmamışlarla bir tutulabilir miydi? / Vedat Türkali

İnsana güvenmeden düşte bile yola çıkılmıyor. / Vedat Türkali

İyice anlamıştı tüm sorunları tek başına çözmeye yazgılı olduğunu. / Vedat Türkali

Öğretmenlikte böyle rahat oldu mu hiç? Paramız bitiverirdi daha ayı yarılamadan. Kasaba borç, bakkala borç, Nermin yüzünü kızartıp annesinden bir şeyler koparır, açıklar kapanır bir süre. Sonra yine. Ama içimle barışıktım. Halkın yoksulluğunu duyuyorduk. Savaşıyordum da. Sevsinler savaşını. Zengin, fakir çocuklarına tam bir eşitlikle Fuzuli, Yahya Kemal öğretiyordun! Hiç değilse kendimi aldatıyordum, şimdi o da olmuyor! 'İnsan alemde hayal ettiği müddetçe yaşar.' İşte senin afyonun! / Vedat Türkali

Onlar gibi düşünmedin mi, suçlu olacaksın. Hırsıza hırsız, katile katil demeyeceksin. Ya ortak olacaksın ya göz yumacaksın her yaptıklarına. Ölmek kötü değil ki bundan... Bu ne rezil dünya? Yükseklerden, kırmızı ışıklan parlayıp sönen bir uçak geçiyordu. Düşme tehlikesine aldırmadan ne güzel uçuyor... Dünya bu işte. / Vedat Türkali

En güzel dünya çocuklarla delilerin dünyası! Kural kaygısından arınmadıkça ortada olanı yineler durursun. / Vedat Türkali

Gününde korkmasını bilmeyen, sonunda rezil olur! / Vedat Türkali