Stefan Zweig Sözleri

Ve sanırım beni ölüm döşeğimden çağırsan, birden ayağa kalkıp sana gelecek gücü bulurdum. / Stefan Zweig

Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için? / Stefan Zweig

Büyük insanlar daima itilir, dışlanır ve yalnızlığa mahkum edilir. / Stefan Zweig

Sadece vazgeçişin gölgesinde sevilir içtenlikle yaşam. / Stefan Zweig

Sadece vazgeçişin gölgesinde sevilir içtenlikle yaşam. / Stefan Zweig

İnsan faydasız olmadığını anladığı zamandır ki, hayatı az çok mana kazanır. / Stefan Zweig

Küçük, basit insanlar, kendileri gibi aynı kadere boyun eğenlere alçak gönüllü bir özgürlüğü hoş görmezler de, bir prense koca bir serveti hoş görürler. / Stefan Zweig

İnsanlar fırtınalardan sonra bitkilerde olduğu gibi daha taze, daha canlı görünür. / Stefan Zweig

Zengine verilir, daha çok zenginleşsin diye. Fakirin ise elindeki bile alınır. / Stefan Zweig

Bahtsızlık, insanı alıngan, acı çekmek insafsız yapar. / Stefan Zweig

Ama o andan beri biliyordum ki, insanın vicdanı hatırladığı sürece, hiç bir hata unutulmuş değildir. / Stefan Zweig

Hayat bizim kurduğumuz, tasarladığımız bir oyun değildir; orada sahne alan kim olursa olsun, ona ne kadar yakın olursak olalım her şey bizim istediğimiz gibi gelişmeyebilir. Hayata dair her kurgumuz, her gelecek planımız başka başka hayatların, başka ruhların, kişiliklerin beklentileri ve hayatlarıyla ölçülür, orada her beklenti hayal kırıklıklarına gebedir; beklentilerini birer inanca dönüştüren yürekler içinse hayattan derin bir çöküş beklemektedir. Bu inancın söndüğü yerde yeni bir hayata açılacak bir kapı yoktur. / Stefan Zweig

Tüm katı insanlar gibi mizah duygusundan yoksundu. / Stefan Zweig

Bir tek saatin kaybettirdiği şeyi, bin yıl geri getiremez. / Stefan Zweig

İnsanın vicdanı hatırladığı müddetçe hiç bir hata unutulmuş değildir. / Stefan Zweig

Yaşamında ilk kez, yeryüzündeki en büyük kötülüklerin kaynağının vahşet ve kötü niyet değil, kişilerin yenemedikleri zayıflıkları olduğunu anlıyordum. / Stefan Zweig

Dünyayı değiştiremiyorsan dünyanı değiştirirsin. Hepsi bu. / Stefan Zweig

İnsanlar her zaman kendilerine en yabancı olan şeye hayran olurlar. / Stefan Zweig

Savaşa hazırlanan bütün diktatörler, hazırlıklarını bütünüyle tamamlayıncaya kadar sürekli barıştan söz ederler. / Stefan Zweig

Dünyanın en önemli şeyi, insanın kendi kendisi olmayı bilmesidir. İnsanı soylu kılan, makam, kanın ayrıcalığı, yeteneği değil, kişiliğini korumayı ve kendine özgü biçimde yaşamayı başarma ölçüsüdür. / Stefan Zweig

Birisi barışı başlatmalı, tıpkı savaşı başlattığı gibi. / Stefan Zweig

Suskunluğun siyah okyanusundaki cam fanuslu bir dalgıç gibi yaşıyordu insan, bütün yalnızlar gibi özgür ve bütün özgürler gibi yalnız. / Stefan Zweig

İnsanoğlunun düşünüp bulduğu oyunlar arasında, rastlantının her türlü despotluğuna karşı koyan ve zafer kupalarını yalnızca akla ya da daha çok tinsel yeteneğin belirli bir biçimine veren tek oyun. / Stefan Zweig

İnsan, kendisini dış evrene bağlayan halatın kopmuş olduğunu ve o sessiz derinlikten hiç bir zaman yukarı çekilmeyeceğini ayrımsayan bir dalgıç gibi. / Stefan Zweig

Akıl her zaman yalnızca düzenleyici bir güçtür; ama hiçbir zaman tek başına yaratıcı bir güç değildir; asıl üretici yan, gerçekten de hep bir deliliğin varlığını şart kılar. / Stefan Zweig

Gerçek doktor, her hasta ile yaşayıp ölendir. / Stefan Zweig

En içten hisler karşısındakine anlatılmadıktan sonra ne değer taşır ki? / Stefan Zweig

İçimdeki bir şey haklı çıkmak istiyordu ve savaşabildiğim tek şey içimdeki bu öteki bendi. / Stefan Zweig

Eğer rüzgar ayakkabılarımızın hemen ardından bizden kalan son izleri de yok edecekse, neye yarardı yaşamak. / Stefan Zweig

Kendini hiçbir dogmaya adamayan, hiçbir taraftan yana olmayan özgür ve bağımsız düşünüre, yeryüzünün hiçbir yerinde vatan yoktur. / Stefan Zweig

İnsanı çıldırtana kadar boşlukta dönüp duran hep aynı düşüncelerin insanı nasıl yiyip bitirdiğini ve yıktığını kimse kimseye anlatamaz. / Stefan Zweig

Gerçek güçlülük, kendi gücünün sınırlarını iyi bilmektir. / Stefan Zweig

Çünkü iktidar Medusa'nın yüzü gibidir, ona bir bakan, bakışlarını bir daha başka yöne çeviremez, büyülenmiş, bağlanmış gibi kalır. Yönetmenin ve emir vermenin sarhoşluğunu bir kez tatmış olan, bir daha vazgeçemez ondan. / Stefan Zweig

Kişinin acının pençesinde nasıl kıvrandığını yaptığı saçmalıklar sanırım en güzel şekilde belirtir. / Stefan Zweig

Büyük insanlar hayranlık duyar; ama belli bir mesafeden; çünkü yakınlığın iyi olmadığını düşünürler. / Stefan Zweig

Yüreği hep yaşadığı anın içinde kayboluyordu, gerçeği söylerken yalan söylüyor, kandırmak isterken dürüst davranıyordu; tek bildiği, ne hissettiğiydi. / Stefan Zweig

Ölçüyü her zaman kendi elinde tutan kişi, gerçek ağırlığını unutur. / Stefan Zweig

Bize hiçbir şey yapmadılar, bizi tümüyle hiçliğin içine yerleştirdiler, çünkü bilindiği gibi yeryüzünde hiçbir şey insan ruhuna hiçlik kadar baskı yapmaz. / Stefan Zweig

İnsanlar, büyük bir hayranlık duydukları ve kendisinden pek çok şey bekledikleri bir adam tarafından sinsice aldatıldıklarını görünce, onu asla bağışlamazlar. / Stefan Zweig

Kişi birine haksızlık ettiği zaman, zarar uğrayanın da basit, bir noktada da olsa yanlış yaptığını veya haksız davrandığını saptamaya ya da bu şekilde kendini kandırmaya uğraşır ve bundan gizemli bir hoşnutluk duyar. / Stefan Zweig

Dünyada bir şeyi yarım söylemek ya da yarım bırakmak kadar kötü bir şey yoktur. Her kötülük bu yarım işlerden çıkar. / Stefan Zweig

Elması parçalayabilirsiniz, inceltebilirsiniz, ama içine giremezsiniz. / Stefan Zweig

Hiçbir düşünce, tek başına gerçekliğin bütününü oluşturamaz; ama her insan, başlı başına bir gerçektir. / Stefan Zweig

Ancak savaşların, zorbalığın, tiranca ideolojilerin.. bireysel özgürlüğü tehdit ettiği bir zaman dilimini kendi sarsılmış ruhunda yaşamak zorunda kalmış olan kişi, sürü kudurmuşluğunun egemenliğindeki böyle zamanlarda insanın iç dünyasının en derin noktasında yatan benliğine sadık kalabilmesinin ne büyük bir cesaret, dürüstlük ve kararlılık gerektirdiğini bilebilir. Yalnızca böyle bir insan, dünyada bir kitlesel yıkımın ortasında kendi manevi ve ahlaki bağımsızlığını lekesiz koruyabilmekten daha güç bir şey olamayacağını bilir. / Stefan Zweig

Sabırsızlık korkudur. / Stefan Zweig

İnsan kendisine yardım edilmesini istiyorsa, lafı dönüp dolaştırmamalı ve hiçbir şey de gizlememeli. / Stefan Zweig

Yeryüzünde özgürlüğü yayabilenler ve ayakta tutabilenler, yalnızca herkes ve her şey karşısında kendi özgürlüklerini koruyabilenlerdir. / Stefan Zweig

Umutsuz bir şekilde seven kimse bir an gelir ki ihtirasını dizginleyebilir: Çünkü o yalnız acı çeken değil, çektiği acıyı yaratan kimsedir. Bunu başaramazsa demek ki kendi hatası yüzünden acı çekmektedir. / Stefan Zweig

Siyah olan ben, beyaz olan ben'in yapacağı her hamleyi heyecanla bekliyordu. / Stefan Zweig

Kendini hiçbir doğmaya adamayan ve hiçbir taraftan yana olmayan özgür ve bağımsız düşünüre, yeryüzünün hiçbir yerinde vatan yoktur. / Stefan Zweig

Alçak ruhlu insanlar, bir prensin muazzam bir talihi olmasını hoş görürler de, kendileriyle zincire vurulmuş kimselerin en ufak bir hürriyet etmesini hazmedemezler. / Stefan Zweig

İnsanın düşünüp bulduğu oyunlar içinde rastlantının her tür despotluğundan soğukkanlı bir şekilde uzaklaşan ve zaferin yalnızca akla ya da daha ziyade aklın yeteneğinin belli bir biçimine veren yegâne oyundur satranç. / Stefan Zweig

Ruhunu geniş tutmasını erken öğrenebilmiş kişi, sonraları dünyaya içine sığdırılabilir. / Stefan Zweig

İnsanın kendini anlayabilmesi için yalnızca kendini gözlemlemesi yeterli değildir. Yalnızca kendi göbeğine bakan dünyayı göremez. / Stefan Zweig

Ateşli bir arzunun ani gerçekleşmesi kadar kuvvetle içten duyuşunuzu allak bullak eden bir şey yoktur. / Stefan Zweig

Evrende, her yerde ve sürekli ve sürekli hiçlikle çevriliydi insan, boyuttan ve zamandan tümüyle yoksun boşlukla. / Stefan Zweig

Üç beş budala siyasetçinin yıktığını onarmak için on yıllar yetmez. / Stefan Zweig

İnsanın gerçekten hissettiği bir yakınlık duygusu, istediği zaman prize sokacağı yahut çıkaracağı bir elektrik kontağı değildir ve başka birinin kaderiyle ilgilenmek, özgürlüğümüzün bir parçasını da elimizden alır. / Stefan Zweig

Büyük insanlar daima itilir, dışlanır ve yalnızlığa mahkum edilir. / Stefan Zweig

İnsanlar, kendilerine haftalarca, aylarca korku salan birini, belirsizlikle ruhlarına zarar veren ve isteklerini felç eden birini affetmezler. / Stefan Zweig

Bu hemen hemen bütün devrimlerin sırrı ve liderlerinin trajik yazgısıdır: Hiçbiri kan sevmez ancak kan dökmek zorunda kalırlar. / Stefan Zweig

Vicdan hatırladıkça hiç bir suç unutulmaz. / Stefan Zweig

Az anlamak ters anlamaktan iyidir. / Stefan Zweig