Son Cengiz Aydın Sözleri

Tarifi yok bazı boşlukların. Her yere dar gelirsin ve anlamsızlık bir çift el olur sıkar boğazını. Tarifi yok bazı boşlukların. Düştükçe düşersin. Düşündükçe gidersin. / Son Cengiz Aydın

Düşeceksin, kırılacaksın. Kandırıldığını bile bile tekrar inanacaksın. Tekrar güveneceksin aldığı nefese kazık atanlara. Tutunmak istedikçe ellerine basacaklar. İçinin ağlama denizlerinde insanlar boğulacak ama sen yüzüne gülücükler boyayacaksın. Geceyi öpüp gündüz kokacaksın. İnsan olmak öyle kolay değil. Sırtındaki hançerlerdir zaferin. / Son Cengiz Aydın

Her zaman yanındayım sözü veren yalancılarımız vardı bizim. Bakirdi kalbimiz inanırdık. selvi boylum al yazmalım'daki Asya'nın, yanağının pembeleşmesinde kaldı aşkın saf hali. O da zaten filmdi. / Son Cengiz Aydın

Hayat kısa diyor film. Bir şaire aşık olmalı bir de daktilo almalı sonra belki çay içeriz. Şansımız varsa yağmur da yağar. Damlalara huzur yüklemece oynarız, benim damlam seninkini alnından öper. Güzel şeyler olur belki. Sen gelince. / Son Cengiz Aydın

Yanlış değildim... Sen doğrularıma kör baktın. / Son Cengiz Aydın

Birbirimizi o kadar iyi anlamıyoruz ki; boşa giden konuşmalarımızdan bir kitap çıkarsak, yok satar... / Son Cengiz Aydın

Bu yarada Senin de tuzun olsun der gibi...
Bir kıyametin galasıdır Gözlerinden gitmek. / Son Cengiz Aydın

Tam oluyorduk, yarımlarımızı çeyrek ettiler... Yine de bardağa değen kaşık sesi duysam, içtiğin çay olurum. / Son Cengiz Aydın

Şiir olmak istiyorsan, bir şairi terk edeceksin. / Son Cengiz Aydın

Olmadığımız yerlerde varmışız gibi yaşıyoruz. Benzer cenazelerin tabutlarıyız seninle omuzlarda taşınan. Birbirimize tedavi olamayacak kadar yaralıyız sevgilim.
Kafiyeli bir rüyaydın da ben göremedim, uykusuzluğuma say. Harflerim komada, dilim lal; artık ne ben şairim, ne de sen şiirime hamile kal. / Son Cengiz Aydın

Susmak bilgeliktir,
laftan anlamayanların sohbetinde. / Son Cengiz Aydın

İlkokul zamanlarımda, büyünce marangoz olmak gibi talaş hayallerim vardı. Tahta kokusu, odundan yeni şeyler yaratma fikri, marangozhane ortamı manyak çekici gelirdi. Bu hayalimi gerçekleştiremedim. Ama Tanrı beni çok seviyor olmalı ki; hayatımdan odunları hiç eksik etmedi. / Son Cengiz Aydın

Buğday tenli hüzünlerimiz var; un ufak olup savrulduğumuz. Öğrendik be, öğrendik... Biz her mevsim; en iyi Sonbahar oluruz. / Son Cengiz Aydın

Aslında birbirimizi o kadar iyi anlamıyoruz ki; boşa giden konuşmalarımızdan bir kitap çıkarsak, yok satar... / Son Cengiz Aydın

Bin ağız dolusu sözüm varken sana susuyorsam; ölünün arkasından konuşmayı günah saydığımdandır. / Son Cengiz Aydın

Kendimi seni düşünürken yakalayıp ağlıyorum. İyi insanların tedavi şeklidir ağlamak. Şöyle üzücü bir şeyler daha sus, üstüme alınayım; tedavim yarım kalmasın. / Son Cengiz Aydın

Müziğin sesi yakıcı, çay bildiğim çay değil. Ellerim de
hep bir seremoni telaşı...
Sanırım yokluğun koyuyor. / Son Cengiz Aydın

Kendimi seni düşünürken yakalayıp ağlıyorum. İyi insanların tedavi şeklidir ağlamak. Şöyle üzücü bir şeyler daha sus, üstüme alınayım; tedavim yarım kalmasın. / Son Cengiz Aydın

Ve susmak, içinde bir şeyleri öldürmenin en sesli biçimidir. / Son Cengiz Aydın

Kaben insan değilse fikrin ırklaşır, ıraklaşırsın insan olmaktan. Bu halde bin sene yaşasan ne fayda?
Unutma! En dandik plastik bile bin sene yaşar doğada... / Son Cengiz Aydın

Ne kadar hızlı koşarsan koş kendini geride bırakamazsın.
Unutmak istediklerin hep yetişir. / Son Cengiz Aydın

O kadar azla yetindim ki.
O kadar sazla yetindim ki.
O kadar yetimdim ki. Benim ol diyecektim. / Son Cengiz Aydın

Zaman usulca kulağıma fısıldadı;
bana bırakma, ben sadece üstünü örterim, içinde öldür! / Son Cengiz Aydın

Ölümden sonra da hayat varmış...
Yaşıyorum. Sağ ol sevgilim... / Son Cengiz Aydın

Ben bir şey yapmadım; insanlar kendilerini içimde öldürdüler. / Son Cengiz Aydın

Gözlerinle dilin farklı şey söylüyorsa; saçlarına inanırım... Saçlarının kokusu yalan söylemez. / Son Cengiz Aydın

Nasıl sevildiğini bilmek gibi bir pişmanlığın var artık? Bu sana ömür boyu yeter! / Son Cengiz Aydın

Gözlerinle dilin farklı şey söylüyorsa; saçlarına inanırım... Saçlarının kokusu yalan söylemez. / Son Cengiz Aydın

Neyin azsa o olayım... Yeter ki sende çoğalayım, sen varken başka varın önemi yok! / Son Cengiz Aydın

Gövdemde bir otomobil en aceleci nefesiyle ve molasız ayrılığa gidiyor. Göz kaçırma utangaçlığına gizlenmiş anlamlar neredesiniz? Çabuk bulun beni, anlamsızlaşıyorum.
Ben anlamsızlaştığımda; kafamın içinde bir adam intihara apartman çatıları arıyor. / Son Cengiz Aydın

Sen ki gamzelerinde şiir uyutansın. Hep gül, o şiir hiç uyanmasın. / Son Cengiz Aydın

Aşk güzel şeydi ve sen bunun; nefes alan, yürüyen, boynuma sarılan kanıtıydın. / Son Cengiz Aydın

Tam oluyorduk, yarımlarımızı çeyrek ettiler. Yine de bardağa değen kaşık sesi duysam, içtiğin çay olurum. / Son Cengiz Aydın

Beni uzakların göz yağışları olarak hatırla... Giyin yağmurluğunu yoluna devam et. Aynı yastığa uyanmasak ta, aynı aya bakıp uyuyalım. / Son Cengiz Aydın

Dilimin susması bir şey değil, sabrım susarsa; tüm dillerde beni duyarsın. / Son Cengiz Aydın

Seni anlatan cümleler kurmaktan geliyorum. Harf yorgunuyum... İzin ver aklına yatayım. / Son Cengiz Aydın

Dudaklarını mızıka niyetine çaldığım kadın;
hangi notanı eksik üfledim de gittin ?
sen gidince film bitmez, ışıklar yanar o kadar..
ne demiş en iyi bilen; Piraye olamıyorsan,
Nazım'ın Hikmet'ini beklemeyeceksin.. / Son Cengiz Aydın

Kendi yarasına üflerken, kaç yarada sızı olduğunu bilmez insan... / Son Cengiz Aydın

Biliyorsun... Konu gözlerinse, en sadık okuyucunum. / Son Cengiz Aydın