Reşat Nuri Güntekin Sözleri

Bir yerde birkaç kitapla yalnız kalmak beni herhangi bir cemiyetten daha fazla eğlendirir. / Reşat Nuri Güntekin

Aynı duayı birbirinden habersiz eden iki insan, er ya da geç birbirlerine kavuşurlar. / Reşat Nuri Güntekin

Bütün olan geçen şeylere rağmen, sen yine bir parça benimdin, ben bütün ruhumla senin. / Reşat Nuri Güntekin

Bunlar, öyle şuursuz mahluklar ki; bütün fenalık kendilerinden çıktığı halde, mazlum olduklarına hakikaten inanarak ağlıyorlar. / Reşat Nuri Güntekin

Uğranılan haksızlıklara ve hakaretlere koyun gibi tahammül etmemek insanlığın başlangıcıdır evlat. / Reşat Nuri Güntekin

Memleketin ancak okuyup yazmakla kurtulacağına inananlardanım. / Reşat Nuri Güntekin

Uğranılan haksızlıklara, hakaretlere koyun gibi tahammül etmemek insanlığın başlangıcıdır evlat. / Reşat Nuri Güntekin

İnsan ne kadar acı olursa olsun bir mecburiyeti kabul ettikten sonra içine sükun ve tevekkül geliyor. / Reşat Nuri Güntekin

Çirkinin ağzındaki güzel söz, acizin ağzındaki haklı söz kadar boş ve gereksizdir. / Reşat Nuri Güntekin

Ben başkaları gibi değilim. Çok sevindiğim, mesut olduğum vakit duygularımı sözlerle anlatamam. Mutlaka karşımdakinin boynuna sarılmak, onu öpmek ve hırpalamak isterim. / Reşat Nuri Güntekin

Elemlerde bir gizli şefkat var gibidir. Şikâyet etmeyenlere, kendini güler yüzle karşılayanlara daha az zalim olurlar. / Reşat Nuri Güntekin

Bir yerde birkaç kitapla yalnız kalmak beni herhangi bir cemiyetten daha fazla eğlendirir. / Reşat Nuri Güntekin

Derler ki; aşk, birine seni yok etme kudreti verip, bunu kullanmama hususunda ona itimat etmekmiş. / Reşat Nuri Güntekin

Fakat beni arada oyuncak etmeleri fena halde gücüme gidiyordu. Bu, aklıma geldikçe vucüduma ateş basıyor, hiddetten ağlamamak için dişlerimle dudaklarımı kanatıyordum. / Reşat Nuri Güntekin

Üst dudağım alt dudağımdan kısa olduğu için insanlar hep gülümsediğimi düşünürlerdi. / Reşat Nuri Güntekin

En eski tarihlerden beri din, daima zulme ve fesada alet olmuştur. / Reşat Nuri Güntekin

Evet dibi görünmeyen kuyulara atılan taş nasıl çıkardığı sesle onların derinliğini gösterirse başkalarının elemi de bizim yüreklerimize düştüğü zaman çıkardığı sesle bize kendimizi insanlığımızın derecesini öğretir. / Reşat Nuri Güntekin

Manzaralar, çehreler, hatıralar insandan uzaklaştığı nispette güzelleşir, şairaneleşir; türlü bulutlara, sislere, renklere bürünür. / Reşat Nuri Güntekin

Hakikatte annecikler altın sarısı ve gök mavisinden başka renklerde de olabilirlerdi. / Reşat Nuri Güntekin

Her şeye rağmen sen bir parça benimdin. Ben bütün ruhumla senin. / Reşat Nuri Güntekin

Kuşlar, ne istediğini bilmeyen zavallı, akılsız mahluklar. Kafesten kaçıncaya kadar türlü türlü üzüntüler içinde çırpınıyorlar. Fakat, sanır mısınız ki, dışarıda daha fazla bahtiyar olacaklar? / Reşat Nuri Güntekin

Ne istediğini ve ne yapacağını bilen sekiz on münevver insan; karanlık fikirli, karanlık maksatlı hesapsız cahil sürülerini dilediği gibi sevk ve idare edebilir. / Reşat Nuri Güntekin

Siz beni insanlıktan, saffetten, samimiyetten, sevdadan iğrendirdiniz. / Reşat Nuri Güntekin

Yürümeye başlamış fikirleri yollarından alıkoymak mümkün değildir. / Reşat Nuri Güntekin

İnsan yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, hep birinin gönlümüzden kopup ayrılması bir ayrı sızı uyandırırmış. Bunu ya / Reşat Nuri Güntekin

İnsan birini sevmek felaketine uğradı mı esir gibi bir şey oluyor. / Reşat Nuri Güntekin