Nuri Pakdil Sözleri

Sevdiklerinizi, yüreklerinden sımsıkı tutun. Yarın, geç olmakla meşhurdur. / Nuri Pakdil

Sevdiklerinizi, yüreklerinden sımsıkı tutun. Yarın, geç olmakla meşhurdur. / Nuri Pakdil

Susmak da konuşmak kadar önemli oluyor bazen. / Nuri Pakdil

İnsanın en çok kalbi temiz olmalıdır. Ne emek, ne ekmek; önce kalbimiz bozuluyor çünkü. / Nuri Pakdil

Ben bir şeyi hiç mi hiç az sevemedim. Hele orta hiç sevemedim. Hep çok sevdim. Arkadaşlarımı da severim. Yeryüzüne biterim. Eve portakal aldığımda kasayla alırım. Dayanamayanlar çürür. / Nuri Pakdil

Acıyı güzele, kötüyü iyiye çevirmek lazım. Bunu da ancak sanatla yapabiliriz. Ölümsüz olan, bir tek o çünkü. / Nuri Pakdil

Yasa batmış Kudüs bu! Elinizi uzatınız; zincirleri mi kıracaksınız? Yurtsuz kalan Filistinlilerin direniş ateşinin çıngıları göklere saçılır ve İstanbul gecelerinde toplarsınız bunları. / Nuri Pakdil

Martılar karanfil dökerken sulara
Hiç böyle İstanbul olamadı kimse. / Nuri Pakdil

İnsanın damarlarında sağlam cümleler dolaşmalıdır. / Nuri Pakdil

Dilimin döndüğü kadar sustum. / Nuri Pakdil

Çoğu zaman, susmak, konuşmaktan daha kıymetlidir, hayırlıdır. Söz bitebilir, fakat sükût hiç bitmez. Çünkü o, dünyanın en uzun cümlesidir. / Nuri Pakdil

Sen hiç martı yüreğinin çarpıntısını duydun mu? O, bir mücadeleci yüreği gibi, dik dik atar. Kıyıya inince besmeleyi unutma.! / Nuri Pakdil

Tartışma hiç kimseyle. Sadece düşün. Düşündür başkalarını. / Nuri Pakdil

İnsanın, içinden kurduğu cümlelerin ağırlığını, omuzlarında hissettiği vakitleri iyi yaşaması gerekiyor. İçimiz: büyük şansımızdır çünkü. / Nuri Pakdil

İçe bakış dehşetli hazinedir. / Nuri Pakdil

Bilirim ve bildiririm ki; İnsan, vicdanıyla sürekli hesaplaşıyorsa, genç kalır, tığ gibi. / Nuri Pakdil

Pası silinir gözümüzün: upuzun bir fetihtir aslında hayat; kendi özümüzü daha bir kavradıkça. / Nuri Pakdil

Boynumuz ağrıdı batıya bakmaktan. / Nuri Pakdil

İnsanı kalbinden tutamadınız mı, görün; nasıl kayıp gidecek elinizden. / Nuri Pakdil

Suskunluğu, tırnaklarımın altında bir tahta kıymığı gibi taşıyorum. / Nuri Pakdil

Ancak eylemin içinde kurulabilir düşünce birliği. / Nuri Pakdil

Durmadan vurmalıyız vicdanımızın üzerindeki kayaya; mor puta. Özgürlüğümüzü ancak böyle varedeceğime inanıyorum. Çünkü, özgürlüğü, kotarılmış ve bana sunulmuş bir yemek olarak bulmadım ki ben! / Nuri Pakdil

Gerçek değil düzme bir dünyaydı, okuduğum bütün okullarda, önüme konulan. Hayal gücümü harekete geçirmesem yıkılmıştım. / Nuri Pakdil

Ağlamak, anlamak anlamına geliyor benim için. / Nuri Pakdil

Hüzün; hissedilmesi kolay olmayan, çok narin, ince bir sestir. / Nuri Pakdil

Gerçek değil düzme bir dünyaydı, okuduğum bütün okullarda, önüme konulan. hayal gücümü harekete geçirmesem yıkılmıştım. / Nuri Pakdil

Bildiğim her şeyden sorumlu olmazsam, nasıl hak edebilirim yaşamayı? / Nuri Pakdil

İnsan, kendi sesini, daima başkalarından önce işitir. / Nuri Pakdil

Her cümlenin vebali ağırdır. Kapsama alanına tüm insanlık girmektedir. / Nuri Pakdil

İnsan yitire yitire kazanabilir kendi kendini. / Nuri Pakdil

Sükut: Dünyanın en uzun cümlesi. / Nuri Pakdil

Sükût; Dünyanın en uzun cümlesi. / Nuri Pakdil

Kim bıraktı uçurumu bu kadar yanıma? / Nuri Pakdil

Biz, yitire yitire kazandık kendimizi. / Nuri Pakdil

Çok vefalı bir dostun elini tutarcasına Sağ elimi sol elimin üstüne getirdim. / Nuri Pakdil

Çağ ancak, bilinçle sorumluluk yüklenenlerin yüzüne güler. / Nuri Pakdil

Nergis sızısı bir yağmur idim ben insan kalıbına döküldüm. / Nuri Pakdil

Anlamak fiilinden meşaleler yapılmalı : yeryüzünde birbirimizi görebilmek için. / Nuri Pakdil

Yazı, daima bıçak sırtına yazılır; durursanız, bilirsiniz ki, bıçak etinize saplanacaktır. / Nuri Pakdil

Eğilip kalbimi dinlemek istiyorum ya, bazen, öylesine uzağındayım ki! / Nuri Pakdil

Hayat: hem yürünülen yoldur, hem taşınan dağ. / Nuri Pakdil

Okumadığın gün, karanlıktasın. / Nuri Pakdil

İnsanın özü artık yok. Tüm çılgınlıklar bundan kaynaklanıyor olmalı. Çağın kanseri, bu 'insan özü'nden yoksunluk. / Nuri Pakdil

Süpürülmekten korktukları için her süpürgenin sapına yapışanları iyi ayırt etmeli. / Nuri Pakdil

Kuşkusuz, en etkili ve evrensel silah, kelimedir. / Nuri Pakdil

Biz, yitire yitire kazandık kendimizi. / Nuri Pakdil

Hayat : hem yürünülen yoldur, hem taşınan dağ. / Nuri Pakdil

Kuşkusuz, en etkili ve evrensel silah, kelimedir. Okumadığın gün karanlıktasın. / Nuri Pakdil

İzin verirseniz şuracıkta, kendi kendime düş görmek istiyorum. / Nuri Pakdil