Dücane Cündioğlu Sözleri

Farkında mısın, zaman geçiyor, sen geçiyorsun, hakikat geçiyor. / Dücane Cündioğlu

Farkında mısın, zaman geçiyor, sen geçiyorsun, hakikat geçiyor. / Dücane Cündioğlu

Hakikatten yana olacaksan yalnız kalmayı göze alacaksın. / Dücane Cündioğlu

Gerekirse dünyadan vazgeç, ama asla kendinden vazgeçme! / Dücane Cündioğlu

Filozof bildikçe ölür, derviş öldükçe bilir. / Dücane Cündioğlu

İnsan ifade özgürlüğü sayesinde değil, irade özgürlüğü sayesinde insandır. / Dücane Cündioğlu

Bil ki nezaket başkasını rahatsız etmemek değil, asıl başkası için rahatsızlık duymaktır. / Dücane Cündioğlu

Bil ki nezaket başkasını rahatsız etmemek değil, asıl başkası için rahatsızlık duymaktır. / Dücane Cündioğlu

Bazı fiillerin her iki hali de güzeldir: sevmek-sevilmek hatırlamak-hatırlanmak bağışlamak-bağışlanmak güç olan ilkiyle yetinmektir. / Dücane Cündioğlu

Sözcük hazinemiz ne kadar zenginse, düşüncelerimiz de o kadar zengindir. / Dücane Cündioğlu

Toplumsal yaşamın en yıkıcı yanlarından biri, samimiyet ile riyakarlığı, zeka ile kurnazlığı, dürüstlük ile kabalığı ayırma güçlüğüdür. / Dücane Cündioğlu

Ulaşmak değil, yolda olmaktır hazların en büyüğü. Hakikati avuçlamak değil, ona yaklaşmak, zaman zaman değmek, ama bir ömür boyu hakikatin cemalini bir tülün arkasından seyredecek noktada olmak, işte bitimsiz bir arayışın yegane ödülü bu! / Dücane Cündioğlu

Miraç insanın dışarıda maddi bir semaya değil, kendi manevi semasına yükselmesidir. Taşraya gözlerini kapamazsan kendini göremezsin! / Dücane Cündioğlu

İnsanların en çok korktuğu şey belirsizliktir, özellikle aptalların. / Dücane Cündioğlu

Düşünceyi düşüncesizlikle yenemezsin, ilim gerek! Kanı kanla yıkayamazsın, irfan gerek! Umudu baskıyla yok edemezsin, adalet gerek! / Dücane Cündioğlu

En iyi bildiğim iştir yalnız kalmak. İnsanlarla temas ya beni incitiyor ya onları, İflah olmaz bir uyumsuzum. / Dücane Cündioğlu

İnsanı hastalık değil hastalık korkusu çökertir; yaşlılık değil yaşlılık korkusu, ölüm değil ölüm korkusu, kısaca insanı hep insan çökertir. / Dücane Cündioğlu

Düşünmenin eşlik etmediği her inanç şiddet yüklüdür. / Dücane Cündioğlu

Şiddetin zekası vardır, aklı ve vicdanı yoktur, o yüzden irfanı da yoktur. Savaş için belki zeka, ama barış için akıl gerekir. / Dücane Cündioğlu

Madenleri tanımıyorlar, bitkileri tanımıyorlar, hayvanları tanımıyorlar, insanı tanımıyorlar, güya Tanrı'yı tanıyorlar. Fiziksiz metafizik. / Dücane Cündioğlu

Abdal yaptığı kötülükten, yapmadığı iyilikten pişman olur, aptal'sa yaptığı iyilikten, yapmadığı kötülükten. / Dücane Cündioğlu

Kötülük düşünülerek yapılır, iyilik hissedilerek. Dolayısıyla iyilik anidir, o, bir anda hissedilir, duyulur ve o an içinde harekete geçer. Kötülük ise böyle değildir; zaman ister, hesap ister, bir süreç içinde vuku bulmak ister. O halde iyilik bir anda, kötülük ise bir süreç içerisinde gerçekleşen eylemin adıdır. / Dücane Cündioğlu

Güzel deyince aptalın aklına kadın gelir, kadın deyince abdalın aklına güzel. / Dücane Cündioğlu

İnsanlardan beklentiyi azaltmak demek dertleri azaltmak demektir. Beklenti demek dert demektir çünkü. / Dücane Cündioğlu

Siyaset ve ticaret önemli olana itibar eder, ilim ve irfan ise değerli olana. / Dücane Cündioğlu

Güçlü ol ama güçlü görünme, incitmek isterler seni. / Dücane Cündioğlu

Alemlerin rabbi bir ilah, alemlere rahmet bir peygamber, ey insanlar diye seslenen bir kitap ama evrensel değer yoksunu bir dindarlık! / Dücane Cündioğlu

İçtenlik ile nezaket birleşmedikçe zarafet, yetenek ile çaba birleşmedikçe marifet meydana gelmez. / Dücane Cündioğlu

İdrakine varılmamış bir yalnızlık hakkında konuşabilirsin ama yalnızlığının idrakine varırsan sükut etmekten başka çaren kalmaz. / Dücane Cündioğlu

Ömrüm 'memleket yıkılıyor' teranesini dinlemekle geçti, memleket filan yıkılmadı ama nedense yıkılan hep memleketin çocukları oldu. / Dücane Cündioğlu

Aldanma, insanlar bencil olmaktan değil, bencil görünmekten utanırlar. / Dücane Cündioğlu

İlim: bir annenin çocuğuna süt emzirdiğini söylemek İrfan: çocuğun emdiği 'şey'in (hakikatte) süt değil şefkat olduğunu söylemek. / Dücane Cündioğlu

Yarın ölecek gibi sevmeyi bilmiyorsan, hiç sevmemişsin demektir. / Dücane Cündioğlu

Hayatın öznesi, nesnesi ve son noktası kader olabilir.
Ama yüklemi hür irademizdir. / Dücane Cündioğlu

Kendisine bir neden (anlam) icad etmedikçe, insan, varoluşun ödül mü, ceza mı olduğu sorusuna yanıt veremez. / Dücane Cündioğlu

Hayatta iki tür sıkıntı vardır: geçim sıkıntısı ve can sıkıntısı. İlacı ise kendini meşgul etmen, ilkinde bedenen, ikincisinde ruhen. / Dücane Cündioğlu

Yarın ölecekmiş gibi sevmeyi bilmiyorsan, hiç sevmemişsin demektir. / Dücane Cündioğlu

Değişmez yasadır, sloganlar ve klişeler güçlendikçe zeka geriler, değerler aşınır. / Dücane Cündioğlu

Yürümeye devam et, yol insanı terbiye eder. / Dücane Cündioğlu

Yolun başındayken suçlu olan hep başkalarıdır, ortasındayken sadece sen, sonunda bir de bakarsın ki suçlu olan ne sensindir, ne başkaları! / Dücane Cündioğlu

Düşünme sahicilik kazandığında, ilk iş olarak, var olandan şikayet etmeyi bırakır. / Dücane Cündioğlu

Sultanlardan uzak dur ey talib, abdal uzak durur, aptal duramaz, bu nedenle kullanılan ilki değil, hep ikincisi olur. / Dücane Cündioğlu

Bil ki ey talib, insan kendisiyle yüzleşmek istemez! Toplumlar da öyle. Gaflet sıcak mı sıcak ana kucağıdır bilincin. Haydi kapa gözlerini! Düş içinde düş gör! Ve fakat sakın düşünü kimseye anlatma! Allah korusun, belki bir nazar değer sana! / Dücane Cündioğlu

Aklı elde edememiş, aklın sınırlarını teftişe çıkmamış kimsenin, aklı terk edip kalbin peşine düşmesi, sanıldığı kadar kolay değildir, kolay ne kelime, mümkün bile değildir. / Dücane Cündioğlu

Bir şehrin kaderini sadece yönetenlerin ufku ve kalitesi değil, yönetilenlerin kültür ve eğitim düzeyi de belirler. / Dücane Cündioğlu

Yanlış biliyorsun ey talib, kimse çok sevdiği kişiye içini dökemez. / Dücane Cündioğlu

Tarafsızlık bir düş, dürüstlük ise bir görevdir.
Belki tarafsız olamayız ama entelektüel açıdan pekala dürüst olabiliriz. / Dücane Cündioğlu

İnancımı düşüncemi eşimi aşımı işimi ben seçerim, ama ırkımı ve nesebimi ben değil, Rabbim seçer. Elbette o seçenlerin en hayırlısıdır! / Dücane Cündioğlu

Olabileceğinden daha fazlasını olmanı isteyen aptallardan uzak dur! / Dücane Cündioğlu

Bizim sadece hatırlamaya değil, unutmaya da ihtiyacımız var. / Dücane Cündioğlu

Orucun Arapçası savm ve siyam'dır ve her iki kelimenin anlamı da 'tutmak'tır. Nefsi tutmaktır, tutulması gereken ne varsa, ondan: yiyecekten, içecekten, şehvetten, öfkeden, kinden, nefretten, hasedden, sevgisizlikten, hayvanlıktan... / Dücane Cündioğlu

Şımardıysan, artık başka bir düşmana ihtiyacın kalmamış demektir. / Dücane Cündioğlu

Bir varmış bir yokmuş. Masal gibi sanki. Hem lâ hem illâ imiş Hakikat. Önce yok demeyi bilmekmiş Edeb. Anladım bezm-i elestin sırrını. Benim ilk günahımmış illâ, Lâ benim son günahım! / Dücane Cündioğlu

Tevbe etmek demek ayağa kalkmak demek; her düşüşünde yeniden ayağa kalkmak. / Dücane Cündioğlu